Τρία καλοκαιρινά ΧΟΡΤΑΡΙΚΑ με υπέροχες συνταγές και μοναδικές γεύσεις

Βλίτα, στύφνος και γλιστρίδα για δροσερές απολαύσεις και ελαφρύ στομάχι

Για όσους ξέρουν από χορταρικά δεν υπάρχει λόγος να μοιραστούμε το σημερινό δημοσίευμα μαζί τους. Θα ήταν καλό βέβαια όσοι δεν συμφωνούν με κάτι που θα αναφέρουμε να μας στείλουν τις απόψεις τους και να συμπληρώσουμε όσα ξεχάσαμε ή δεν γνωρίζαμε. Το θέμα μας έχει να κάνει με τα χόρτα του καλοκαιριού και πώς μπορείτε να τα απολαύσετε με τον καλύτερο τρόπο! Μπορεί δηλαδή να μην υπάρχουν τα κλασικά χορταρικά του χειμώνα, ζοχοί, ραδίκια, παπαρούνες κλπ, όμως και τα καλοκαιρινά δεν πάνε πίσω σε γεύση! Πάμε να δούμε τα πιο σημαντικά:

Βλίτα για όλες τις ηλικίες

Τα βλίτα είναι χορταρικά που φυτρώνουν μόνα τους ή σπέρνονται ανάμεσα στα κηπευτικά των καλοκαιρινών περιβολιών. Έχουν γλυκιά και ενδιαφέρουσα γεύση και κατά τους καλοκαιρινούς μήνες θα τα βρείτε κατά κόρον στους πάγκους της λαϊκής αγοράς. Αν δεν τα μαγειρέψετε άμεσα μπορείτε να τα διατηρήσετε στο ψυγείο για 1-2 μέρες κλεισμένα σε αεροστεγές δοχείο για να μη μαραθούν. Μην περιοριστείτε στο να τα δοκιμάσετε μόνο σε ανάλαφρες δροσιστικές ή ζεστές σαλάτες. Είναι εξαιρετικά τσιγαριστά ή ακόμα και σε πίτες. Τα βλίτα μπορείτε να τα συνδυάσετε με βραστά αυγουλάκια και τηγανιτές πατάτες χωρίς μεγάλο κόπο, τις ζεστές μέςρες του καλοκαιριού. Μάλιστα μπορείτε να τα απολαύσετε τόσο όσο είναι ζεστά αλλά και κρύα από το ψυγείο με λίγο λαδάκι, αλάτι και λεμόνι. Ταιριάζουν επίσης με μια τηγανιά ψαράκια (μαρίδες,  γάβροι, σαρδέλες κλπ). Ορεξη να υπάρχει και όλα γίνονται!

Για να τα ετοιμάσετε δεν χρειάζεται πτυχίο Πανεπιστημίου. Πλένουμε εφτά φορές, πετάμε τα φυλλαράκια που δεν έχουν ζωηρό πράσινο χρώμα, τα κιτρινισμένα, τα ταλαιπωρημένα ή εκείνα με τρυπούλες από ζουζούνια. Κόβουμε τα σκληρά κλαδιά (μίσχους) τα περνάμε άλλη μια φορά από το νερό και είναι έτοιμα για βράσιμο! 

Γλιστρίδα 

Την γλιστρίδα ή αντράκλα όπως την λένε αρκετοί την δοκίμασα για πρώτη φορά στην Αμάρυνθος Ευβοίας στο εξοχικό μας. Ξέρετε η Γλιστρίδα δεν σε ρωτάει πότε δέχεσαι επίσκεψη... Ερχεται στον κήπο σας όταν τον σκαλίσετε και φυτέψετε κάτι (ντοματούλες, πιπεριές κλπ). Από τότε, αν δεν την ξεριζώσετε θα είναι μαζί σας για πολλά χρόνια. Αρκεί να βρίσκει υγρασία. Τα φυλλαράκια της είναι λεία, σκούρο πράσινο, ενώ η γεύση της είναι πάνω από όλα δροσερή. Από την αντράκλα τρώμε ωμές τις κορυφές της σε κάθε σαλάτα (χωριάτικη κλπ), μπορούμε όμως να την δοκιμάσουμε και βραστή (περίπου δέκα λεπτά βράσιμο). Ιδανική και αυτή η περίπτωση με τηγανιτά ψαράκια. Στην προετοιμασία δεν χρειάζεται τίποτα ιδιαίτερο, καθώς πετάμε τα μαραμένα φύλλα, κρατάμε τις κορυφές και αφού τις πλύνουμε καλά τις αφήνουμε να στραγγίσουν και στη συνέχεια είτε τις βάζουμε ψιλοκομμένες στις σαλάτες είτε τις βράζουμε για λίγα λεπτά!

Στύφνος 

Πολλοί μπερδεύονται με τον στύφνο τις πρώτες φορές που θα τον δουν και νομίζουν πως είναι... σπανάκι! Είναι θαμνώδες φυτό με όρθιο βλαστό που διακλαδίζεται. Η γεύση του είναι ελαφρώς πικρή και χορτώδης. Φυτρώνει κυρίως στα πεδινά σε μποστάνια και περιβόλια, όπου βρίσκει δροσιά και αναπτύσεται. Μπορείτε να τον συνδυάσετε μαζί με βλίτα και λαχανικά όπως φασόλια ή κολοκυθάκια σε σαλάτες, ή ακόμα και τσιγαριστός. Εκεί βάζεται δυο τρία φρέσκα κρεμμυδάκια, βγάζει απίστευτη γεύση, ενώ αν προσθέσουμε λίγο μαιντανό, δυόσμο και μάραθο φτιάχνουμε ένα υπέροχο πιάτο! Παλιά στην Μυτιλήνη (καταγωγή του πατέρα μου) ανακάτευαν τα χορταρικά στο τηγάνι με δυο αυγά και... έπαιρναν ολόκληρο το τηγάνι! Δεν άφηναν κανένα να πλησιάσει μέχρι να φάνε όλο το περιεχόμενο!

Καλή επιτυχία και καλή όρεξη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΒΡΑΝΑΣ